Το αρχέγονο και το μύχιο

Με το γλυπτό «Έρως», δουλεμένο σε μάρμαρο της Τήνου, η γλύπτρια Βένια Δημητρακοπούλου, στραμμένη προς μιαν αφαιρετική, γεωμετρική έκφραση, ύψωσε ένα μνημείο για τον Έρωτα: Μνημείο για τα ερωτευμένα σώματα αφού το κραταιό ζεύγος των πέτρινων μορφών που έχει πλάσει, είναι δυό γλυπτικές οντότητες, δυό ισότιμοι κορμοί, τόσο κατά την ώρα της συνάντησης τους όσο και σε μιαν ώρα ρήξης, χωρισμού ή αποχωρισμού. Μνημείο επίσης για έναν Ερωτα μαχόμενο, αγωνιστικό καθώς οι δυό μαρμάρινοι όγκοι υψώνουν ανάστημα διεκδικώντας ως απέριττες στήλες, το κύρος της ευθύτητας και την ιερατικότητα της καθέτου. Μνημείο όμως και για το τηνιακό μάρμαρο αφού χάρις στην purist γλυπτική χειρονομία της καλλιτέχνιδας, η φυσική ομορφιά του προβαίνει ακέραια στο φως, αποκαλύπτοντας στα μάτια των θεατών την τέλεια υφή του ατόφιου και ανθεκτικού  υλικού. Το λείο δέρμα του μαρμάρου μοιάζει να έχει διαρραγεί και η γεωλογική σύσταση, η διάβρωση και οι εσωτερικοί ρυθμοί του, οι ακτίνες και οι ραβδώσεις να ανοίγουν διάλογο με όσες αρχετυπικές φόρμες προέκυψαν κατά την γλυπτική διαδικασία.

Στην έκθεση της γκαλερί Κουρντ που έχει τον τίτλο «Σμιλεύοντας τον έρωτα», το γλυπτικό έργο  «Έρως» συνυπάρχει με μια σειρά άλλων γλυπτών με αρχαΐζον πρόσημο όπως είναι τα δόρατα, τα κεφάλια μαχητών, τα κεραμικά ειδώλια ή το γράμμα Α, εμβληματική γλυπτική φιγούρα στον χώρο. Αλλά και με ζωγραφικά έργα μικτής τεχνικής, προβολές, εγκαταστάσεις μουσικές, κείμενα, αφήγηση. Η έκθεση είναι μια κρύπτη όπου στεγάζεται ένας διακαλλιτεχνικός λόγος της Βένιας Δημητρακοπουλου γύρω από μοτίβα του έρωτα. Οι ηφαιστειακές πέτρες, το μάρμαρο, ο πηλός και τα μέταλλα ως αδιαφανή, πυκνά, βαριά, σκληρά υλικά συνδιαλέγονται εδώ με μαλακές και ελαφρές επιφάνειες από καμβά και χειροποίητο χαρτί, πάνω στις οποίες οι γραφές και οι γραφισμοί, τα ίχνη, οι κηλίδες και οι ανάγλυφες ματιέρες είναι «σημειώσεις» για τον έρωτα ως βιωματική εμπειρία.

Ολα στην έκθεση, από τα ηχητικά έργα και το βίντεο με την άυλη υπόσταση, μέχρι τις σχεδιασμένες με σινική μελάνη δίνες, τις γραμμές, τις λέξεις, τα χειρόγραφα κείμενα  και τις γλυπτικές μορφές σε μικρή ή μεγάλη κλίμακα, περικλείουν χνάρια μιας αυτοενδοσκόπησης και αναπόλησης. Από το μυστηριακό, το πνευματικό, το αρχέγονο έλκεται η καλλιτέχνιδα.  Όμως αυτές τις πανάρχαιες, πρωτογενείς αξίες για την ανθρώπινη ύπαρξη και την καλλιτεχνική δημιουργία, η Βένια Δημητρακοπούλου τις συνυφαίνει με σύγχρονες προσωπικές μυθολογίες. Επικαλούμενη εμπειρίες της, φανταστικές παραστάσεις, συναισθήματα και αφηγούμενη σκηνές, στιγμιότυπα, ιστορίες. Πεδία περιπλάνησης της είναι, από τη μια μεριά ο ιστορικός και πολιτισμικός Χρόνος, από την άλλη, ένας χρόνος πολύ προσωπικός. Στην έκθεση «Σμιλεύοντας τον Ερωτα», εκτός από την αναγωγή στο αρχαϊκό, μνημονεύονται και φευγαλέοι, καθαρά βιωματικοί χρόνοι, κυρίως μέσω των γραμμένων φράσεων και της φωνής. Για να αναδείξει το μύχιο, η Δημητρακοπούλου έχει στραφεί προς την προφορική εκμυστήρευση, την απεύθυνση, την ιδιόχειρη γραφή. Τελικά η αναζήτηση του υπερβατικού, με έναν έρωτα αγωνιστικό ως αρχή της δημιουργίας και της διαπροσωπικής ανταλλαγής συνυπάρχει με μια συγκινησιακή ανάμνηση του έρωτα, ικανή να κατευνάσει την απορία που προκαλούν η απομάκρυνση και η απουσία.

 ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

Επιμελήτρια της έκθεσης

Γκαλερί Κουρντ
Κασσιανής 4, 114 71, Αθήνα.

23.05 – 12.10.2024
Τρίτη – Παρασκευή 12.00 – 20.00
Σάββατο 11.00 – 14.00