Αυτή η έκθεση φέρνει δύο σύγχρονους καλλιτέχνες, σε έναν διάλογο με έργα τέχνης από την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Καθώς η Ελλάδα αναγνωρίζει τα διακόσια χρόνια από τον πόλεμο για ανεξαρτησία και το κύμα του Φιλελληνισμού, με τον ενθουσιασμό του για την κλασική Ελλάδα, η έκθεση αυτή εστιάζει στην ελευθερία ως έννοια και διαχρονικό αφήγημα. Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, η ελευθερία μπορεί να ερμηνευθεί ως βάση για τη δημοκρατία και τα δημοκρατικά κράτη, αλλά σε πιο προσωπικό επίπεδο, ο αγώνας για ελευθερία είναι κάτι πιο δύσκολο επιτευχθεί κι όμως κάτι που πολλοί από εμάς αποζητούμε στην καθημερινή μας ζωή – δουλεύουμε ώστε να κερδίσουμε ελεύθερο χρόνο και ελευθερία από τις επαγγελματικές και καθημερινές μας υποχρεώσεις. Αν η ελευθερία είναι ένα διαχρονικό αφήγημα, πώς αναπαριστά ο καλλιτέχνης τους αγώνες για ελευθερία και ανεξαρτησία; Μέσω ποιας σκηνογραφίας απεικονίζεται και κερδίζεται η ελευθερία μας και τί ρόλο παίζει η φύση και η ζωγραφική μέσα σε αυτό το πλαίσιο;

Σε δύο παράλληλες τοποθεσίες – μία στο κέντρο της Αθήνας και άλλη μία στο νησί των Κυκλάδων, Κέα – μπορεί κανείς να βιώσει πίνακες δύο συγχρόνων καλλιτεχνών, με τοπία και αντικείμενα, δημιουργημένα με την ελευθερία ως ψυχική κατάσταση (state of mind). Ο Pontus Raud εμπνέεται από την καθημερινή ζωή· παρατηρεί κοινωνικές συζητήσεις και δελτία ειδήσεων, αναμιγνύοντας την πολιτική με τις διακοπές και την παραλία. Εδώ βλέπουμε πίνακές του με μια ακτογραμμή στο Haverdal, στη δυτική ακτή της Σουηδίας, ένα μοτίβο που ζωγραφίζει επανειλημμένα. Σε άλλες εικόνες, εμφανίζονται «ηλιόλουστοι άνθρωποι» ξαπλωμένοι προς τον ήλιο και φαινομενικά ελεύθεροι σε σώμα και πνεύμα.