Η καλλιτέχνης από τη Βιέννη Béatrice Dreux, χρησιμοποιεί απλά μοτίβα όπως ένα φεγγάρι, ένα σύννεφο ή ένα ουράνιο τόξο. Μετέπειτα, εξελίσσει αυτές τις φόρμες μέσω διαδοχικών στρώσεων και λεπτομερειακής επεξεργασίας της επιφάνειάς, έως ότου αποκτήσουν μια εσωτερική δύναμη. Για την Dreux η ίδια η ζωγραφική αποτελεί μια γλώσσα. Όταν ζωγραφίζει, δε στοχεύει στο να πει μια ιστορία ή να κάνει μια δήλωση για κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα. Αντιθέτως, πραγματεύεται την υφή, τη χειρονομία, το χρώμα και τη φόρμα και το πώς αυτά τα στοιχεία μαζί πάνω στον καμβά συνομιλούν απευθείας με μας. Το ουράνιο τόξο μεταμορφώνεται και εμφανίζεται ως μια πόρτα ή πύλη, ή ως κάτι άλλο που αναπνέει και έχει μια δική του υπόσταση. Αυτά τα μοτίβα είναι εκτελεσμένα σε μια σειρά μνημειακών διαστάσεων που συνδυάζει ένα ενδιαφέρον για την πνευματικότητα και την αρχαία σοφία, με έναν σύγχρονο, πολύχρωμο τρόπο έκφρασης. Η καλλιτέχνιδα, γεννημένη στη Γαλλία, ζει στην Αυστρία από τα παιδικά της χρόνια και είχε το καλλιτεχνικό της ντεμπουτο το 2016 με μια ατομική έκθεση στο μουσείο Lentos Kunstmuseum, στο Λιντς. Το 2021 επιμελήθηκε την έκθεση Beyond the Image στο Salon am Schwarzenbergplatz, στη Βιέννη. 

Text by Jurriaan Benschop
Traslated from English to Greek, Anna Zarifi