Weather or not
Kαλοκαιρία ή κακοκαιρία. Οι προγνώσεις των σημερινών μετεωρολόγων φαίνεται ότι κινητοποίησαν τη φαντασία του νεοϋορκέζου ζωγράφου και γλύπτη Win Knowlton που με χιούμορ έριξε ένα διεισδυτικό βλέμμα στο φυσικό περιβάλλον καθώς είναι εξαιρετικά εκτεθειμένο στην κλιματική αλλαγή. Ο ζωγράφος, ως παρατηρητής του καιρού, κοιτάζει κατάματα τον καυτό ήλιο, τα μικρά σύννεφα στον καθαρό ουρανό, τη λαμπερή βλάστηση στο υγρό χώμα του κήπου, τη φωτιά, τα φλεγόμενα δέντρα, την ξεραμένη γη. Κι έχοντας απομακρυνθεί από τον πειρασμό για μια ζωγραφική απεικόνιση της φύσης που θα διεκδικούσε πληρότητα, συνοψίζει με ελλειπτικό, αφαιρετικό τρόπο, τα χαρακτηριστικά ορισμένων στοιχείων της φύσης και καιρικών φαινομένων.

Οι απλές και καθαρές μορφές του, είναι καρπός ενός στοχασμού πάνω στις έννοιες καιρός, δέντρα, πέτρες, βράχια, ουράνια σώματα, άνεμος. Με ευδιάκριτα σχήματα, φωτεινά χρώματα, φόρμες αποκομμένες και αποσπασματικές, ο Win Knowlton συγκροτεί ένα μετα-εννοιακό σύστημα για το τοπίο και τον καιρό. Η ζωγραφική και η γλυπτική του προτείνουν έναν κρυπτογραφημένο λόγο για τοπικές γεωλογίες και καιρικές συνθήκες. «Ο καιρός δημιουργεί τοπίο. Ο καιρός δημιουργεί χώρο», λέει ο ίδιος μιλώντας για την εικαστική έκφραση του.

Στην Γκαλερί Κουρντ, η έκθεση «Weather or Not», σε επιμέλεια της Ελένης Βαροπούλου, αποσκοπεί στη διαμόρφωση ενός χώρου για τον καιρό αλλά και τη διαλεκτική ανάμεσα σε υλικά, τεχνικές, μεγέθη των εικόνων, ολότητα και Fragment. Oι φωτογραφίες εξάλλου τις οποίες τράβηξε ο ίδιος ο καλλιτέχνης στην Ελλάδα, έτσι καθώς είναι μεγεθυμένες και κολλημένες στους τοίχους της γκαλερί, αποτελούν υποστρώματα, ταπισερί που απεικονίζουν τοπία προκειμένου να αναδειχθούν επάνω τους συγκεκριμένα ζωγραφικά έργα ως τρισδιάστατες λεπτομέρειες σε επίπεδη εικόνα και ως κομμάτια μιας εγκατάστασης.

Το ενδιαφέρον των ζωγράφων για τα μετεωρολογικά φαινόμενα έχει φτάσει σε εμάς από παλιά και μάλιστα από τα μέσα του 15 ου αιώνα. Οταν οι δάσκαλοι της Αναγέννησης καταπιάνονταν με τις λεπτομέρειες των μορφών που παίρνουν τα σύννεφα στον ουρανό. Οι θύελλες και οι ανεμοστρόβιλοι, γενικά οι εναλλαγές του καιρού σε κάθε μια από τις τέσσερις εποχές του χρόνου κι οπωσδήποτε το μεγαλείο της φύσης, είχαν εδώ και αιώνες εμπνεύσει αλλεπάλληλες γενιές ζωγράφων. Είχαν σφραγίσει την τέχνη της τοπιογραφίας στο εσωτερικό πολύ διαφορετικών τάσεων και σχολών. Αν φυλλομετρήσουμε έναν Ατλαντα με ιστορικές τοπιογραφίες σε μουσαμά, χαρτί ή ξύλο, αποκλείεται να αδιαφορήσουμε μπροστά στους πίνακες του Νικολά Πουσέν: ενός μαιτρ από τον 17 ο αιώνα τον οποίο ο Τέρνερ ανακάλυψε το 1802 στο Λούβρο και τον οποίο θαύμαζε ο Τζον Κόνσταμπλ, αντέγραφε ο Ζερικό, μελετούσε ο Σεζάν. Στα έργα του Πουσέν ο καιρός όχι μόνο στηρίζει την αλληγορία αλλά και μνημονεύεται στον τίτλο όπως για παράδειγμα στον πίνακα «Τοπίο με πύργο», επωνομαζόμενο «Ο ήσυχος καιρός».
ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΟΠΟΥΛΟΥ, επιμελήτρια της έκθεσης

Γκαλερί Κουρντ
Κασσιανής 4, 114 71, Αθήνα.

15.05 – 27.09.2025
Τρίτη με Παρασκευή 12.00 – 20.00
Σάββατο 11.00 – 15.00